in transition agency kijkt naar mensen en de maatschappij en naar de interactie die zij aangaat met de gebouwde omgeving. Zij gaat in gesprek, ziet verbindingen, botsingen, vraagstukken en schoonheden die ontstaan uit de interactie tussen mensen en hun omgeving en geeft een respons.

ITa initieert projecten en legt daarvoor lokaal verbindingen en creëert samenwerkingsverbanden met buurtgebonden bewoners, ondernemers, instellingen en diensten. ITa investeert daarvoor in eigen projecten en zoekt co-financiers om het project mogelijk te maken.

ITa zet zich in als maatschappelijk ondernemer en investeert tijd, kennis en kunde om projecten te ontwikkelen en een antwoord te formuleren op hedendaagse vraagstukken door theorie en praktijk dichter bij elkaar te brengen. ITa ontwikkelt vanuit deze visie samen met bewoners en gevestigden plekken in de openbare ruimte.

werkvelden:
- openbare ruimte | landschap

- kunst in de publieke ruimte

- groene en duurzame samenleving

- braakliggende terreinen

- leegstand winkelgebieden

- gebiedsontwikkeling
- klimaatadaptatie

- tussentijd/tijdelijkheid

- participatie/burgerschap/democratie (zie ook artikelen)

- alternatieve woon- en bedrijfsvormen (w.o. tiny houses, bedrijventerreinen, leegstand)

bijdrage
ITa begeleidt startende particuliere initiatieven bij de realisatie van hun ideeën en plannen.

Sinds medio 2020 ontwikkelt en produceert In Transition agency podcasts. Voor de ontwikkeling van de Participatiepodcast zoekt In Transition agency samenwerkingspartners.

OPRICHTER/EIGENAAR

ITA is opgericht in 2006 als zelfstandige onderneming onder de naam BURO ZOOOI. In 2012 is de naam verandert in In Transition agency. ITA verricht onderzoek, advies en projectbegeleiding en projectontwikkeling.

Fréderique Kreeftenberg (1970) is oprichter van ITA. Zij is opgeleid als stadssocioloog aan de Universiteit van Amsterdam. Een maatschappelijk betrokken ondernemer, met een oog voor knelpunten en visie op mogelijke oplossingen. Een ervaren projectleider, onderzoeker en adviseur die belang hecht aan duurzaamheid, ethiek en joie de vivre.

PODCASTEN

Net voor Corona zich in onze maatschappij vestigde, ben ik gestart met een cursus podcasten. Ik luister zelf graag naar podcasts en de radio. Daarnaast heb ik een scherp oor voor de dingen om me heen en hoor ik dat ik een goede of prettige stem heb. Ik herinner me dan ook met jeugdige trots dat de muziekleraar op de middelbare school mijn stem als voice over goed vond klinken. Door zijn opmerking heb ik jarenlang overwogen auditie te doen als stemacteur of voor de radio te gaan werken.

Wellicht dat die jeugdherinnering me heeft geholpen me in te schrijven voor de cursus, maar de basisgedachte om te gaan podcasten was te ontdekken of ik podcasts zou kunnen inzetten als medium ter ondersteuning van participatietrajecten.
  
Naast projectleider voor het ontwikkelen van eigen projecten in de openbare ruimte, werk ik in opdracht van derden als adviseur participatie. In die hoedanigheid geef ik advies, workshops en trainingen aan ambtenaren, raadsleden en beleidsmedewerker van gemeenten en woningcorporaties hoe zij het instrument participatie volwaardig kunnen inzetten ten behoeve van de uitvoering van de nieuwe Omgevingswet.

Participatie als overheidsinstrument ervaar ik zelf als nogal taai, traag en weinig levendig. Dat wat een open en levendig proces zou kunnen zijn met gelijkwaardige partners, verandert soms ongewild in een ongelijke en warrige titanenstrijd. 
Door het proces aan de voor- en achterkant vast te leggen in geluidsdocumenten, dacht ik een instrument te hebben waardoor alle betrokkenen, professionals en burgers, op elk moment het hele proces als compact document kunnen beluisteren. Ook als je later in het proces instapt, kun je de betrokken spellers horen spreken en processtappen terugluisteren. Een instrument dat te allen tijde beschikbaar is (online), transparant (zowel intern als extern proces vastgelegd) en laagdrempelig (want ook geschikt voor analfabeten).

Door Corona staan veel participatietrajecten on hold en heb ik de verdere ontwikkeling van de Participatiepodcast tot nadere orde geparkeerd. De afgelopen maanden heb ik daarom veel geoefend en gespeeld met het opnemen en monteren van ander geluid. In eerste instantie heb ik vooral kleine korte en min of meer grappige persoonlijke podcasts gemaakt. In tweede instantie ben ik gaan oefenen met een meer serieus onderwerp. Zo heb ik deze zomer de podcast 'Water' gemaakt waarin ik mijn ervaringen met het afvangen van water heb vastgelegd. Zie daarvoor eerdere posts op deze website. Als oefening vind ik de serie geslaagd, maar als professionele podcast verdiend hij nog wel wat aandacht. 

Eind van de zomer ben ik samen met mijn vader gestart met het vastleggen van zijn levensverhaal in geluid. Hij werd deze zomer 80 jaar en dat leek me een goed moment hem beter te leren kennen. Ik ken mijn vader aardig, maar door de scheiding van mijn ouders weet ik uiteindelijk vrij weinig van hem, simpelweg omdat ik hem weinig zag. Daarnaast dacht ik dat het zowel voor hem als zijn kleinkinderen interessant zou zijn als zijn verhaal werd vastgelegd. Op die manier blijft zijn verhaal behouden voor de toekomst en kunnen zijn kleinkinderen het beluisteren op het moment dat zij daar zin en interesse in hebben. 

Van het één kwam het ander. Zowel het gesprek met mijn vader als het maken van de podcast was zo prettig, dat ik ook mijn moeder heb gevraagd of ik haar levensverhaal mocht optekenen. Een prachtige manier om beide ouders beter te leren kennen, hun verhaal vast te leggen en meer ervaring op te doen in het maken van podcasts. Ondertussen breid ik mijn kennis, ervaring en werkzaamheden uit, door betaald ook het levensverhaal van anderen op te tekenen. Onder het label 'Dit ben ik' leg ik ondertussen in opdracht van derden levensverhalen vast.

PODLUCK: Dit ben ik

‘Dit ben ik’ is een podcastslabel waaronder ik audiobiografieën opteken. ‘Dit ben ik’ is begonnen als cadeau aan mijn vader en mijn moeder. Mijn ouders zijn op een leeftijd dat zij graag terugkijken op hun leven. Ze zitten vol levensverhalen. Sommige verhalen zijn bekend, omdat ze al vaker zijn verteld, maar een groot aantal andere verhalen zijn verstoft en vergeten. Om te zorgen dat hun belangrijkste verhalen behouden blijven voor hun kinderen, kleinkinderen en mogelijk nog te komen achterkleinkinderen, ben ik deze verhalen voor elk van hen apart aan het vastleggen in een podcast van een aantal afleveringen.

Wat ik zelf fijn vind aan de podcast is dat ik mijn ouders beter leer kennen en tegelijkertijd ook mijn eigen verleden en ontwikkeling beter begrijp. Daarnaast is het fijn te ervaren dat mijn ouders door hun verhaal te vertellen ook zelf opnieuw naar hun leven kijken. Ik hoor van beide ouders dat het fijn is om hun verhaal te vertellen, hoewel mijn moeder het in het begin wel spannend vond. Toen de eerste aflevering klaar was en zij hun eigen verhaal in hun eigen stem terug hoorden, bleek ook dat nog een positief effect te hebben. Alsof ze hun eigen verhaal terugkregen. 

Het is aan zowel mijn vader als moeder om zelf te besluiten wat zij doen met de podcast. Ze kunnen de podcast zonder of met restricties verspreiden onder familie, vrienden en kennissen. Ze kunnen dat doen tijdens hun leven of de podcast pas beschikbaar stellen na hun leven. Het is en blijft hun verhaal en eigendom om over te beschikken. 

Mede door het plezier van mijn ouders, ben ik zelf erg enthousiast over de podcast. Ik heb ondertussen verschillende vrienden en bekenden verteld over de podcast en daardoor vragen van anderen gekregen om ook hun verhaal of het verhaal van hun ouders op te tekenen. ‘Dit ben ik’ is een podcastlabel van PodLuck, onderdeel van In Transition agency.

Wil jij ook je levensverhaal vastleggen? Of wil je een audiobiografie cadeau doen aan een familielid of vriend? Bel, app of mail me gerust voor meer informatie en of een offerte.

Benieuwd naar een geluidsfragment van de podcast? Klik dan hier.

Voor het beluisteren van het fragment opent een nieuw venster in www.soundcloud.com (Podluck).

Voor algemene informatie en een prijsindicatie voor een basispodcast 'Dit ben ik', klik hier.
Een nieuw venster opent een pdf in Google drive.

KLEINE AVONTURENPARK

Het Kleine Avonturenpark

Eind 2011 ontstond bij de manager van kinderopvang de Kleine Machinist, de eigenaar van café De Machinist en de ontwikkelaars van Landgoed van Cool tot Terhave de wens een veilige groene speelplek te ontwikkelen voor kinderen. De initiatiefnemers van Landgoed van Cool tot Terhave hebben het initiatief naar zich toe getrokken en een plan opgesteld om een avontuurlijke speelplek te ontwikkelen met bewoners en lokale ondernemers.

Halverwege 2012 was het plan en de financiering rond en kon een start worden gemaakt met de uitvoering van het plan voor de aanleg van het Kleine Avonturenpark. Vanaf juli 2013 is het Kleine Avonturenpark dagelijks open. Door de week wordt het park geopend door de kinderopvang en in het weekend door de medewerkers van café restaurant De Machinist. Er is geen direct toezicht in het park. De bezoekers wordt gevraagd zelf zorg te dragen voor het begeleiden van hun kinderen bij het spelen.

Sinds de opening wordt het park verder ontwikkeld met en voor bewoners en lokale ondernemers. Het Kleine Avonturenpark maakte onderdeel uit van Landgoed van Cool tot Terhave, maar gaat sinds 2018 als zelfstandig initiatief op de locatie verder. De ontwikkeling, onderhoud en beheer zijn in handen van In Transition Agency. Het onderhoud wordt gepleegd door Findersfee.

Groots groen en avontuurlijk spelen staat centraal in het Kleine Avonturenpark. De park- en speelelementen worden gemaakt van bijzondere gebruikte materialen. In het park staan fruitbomen en struiken waarvan gegeten kan worden. Elk jaar zijn er workshops waar de allerkleinsten zelf fruit plukken tot jam verwerken en proeven. Je hebt geen groot speelterrein nodig voor een grootse fantasie, verbeelding of beleving. Als het maar groen, verrassend en avontuurlijk is. 
En jong geleerd is oud gedaan.

Het Kleine Avonturenpark is afhankelijk van subsidies en vrijwillige inzet voor haar voortbestaan.

initiatiefnemer | ontwikkelaar | mede-investeerder:
Frederique Kreeftenberg

Het Kleine Avonturenpark is mogelijk door financiële bijdragen van Stichting Doen, Van Leeuwen Van LignacStichting, Snickers-de Bruijn Stichting, gemeente Rotterdam, Jantje Beton en Job Dura Fonds.

www.hetkleineavonturenpark.nl

Volg ons op facebook: Klein Avontuur

LANDGOED VAN COOL TOT TERHAVE is de Nieuwe Tuin

Landgoed van Cool tot Terhave
April 2009 is Landgoed van Cool tot Terhave (gestart als Strandpark Coolhaven) als particulier initiatief ontstaan op braakliggend terrein. De wens was het braakliggende terrein als park terug te geven aan de stad en haar bewoners. Voor de ontwikkeling van het terrein is sociaal en fysiek geïnvesteerd door het terrein fysiek in te richten en het ontwerp aan te laten sluiten bij het gebruik en de visie voor de ontwikkeling van het terrein voor de toekomst. Om het terrein op de Rotterdamse culturele kaart te zetten zijn gedurende vijf jaar kleine en middelgrote evenementen georganiseerd in samenwerking met bewoners en lokale ondernemers. Sinds 2013 is de activiteit door bewoners en lokale ondernemers dusdanig gegroeid dat het voeren van een apart programma is afgebouwd. Centraal in de ontwikkeling staat creativiteit, ondernemerschap, tijdelijkheid, verval en hergebruik.

Herbenoemen van het Strandpark naar Landgoed van Cool tot Terhave is ingezet als knipoog naar begrippen als ‘achterstandswijk’ en ‘krachtwijk’ die zijn toegekend aan de buurt én historiserende architectuur waarin kasteelachtige gebouwen werden opgeleverd. Sinds 2012 woont men aan de Coolhaven aan een Landgoed. Een landgoed met een oprijlaan, (tournooi)veld, Zonnetuin en ruïne (van Havesteijn).

Sinds eind 2017 zijn er gesprekken en overleg met omwonenden en rondom de locatie gevestigde organisaties om het ontwikkelen en beheren van het terrein over te nemen. Eind januari 2018 zijn de eerste plannen gepresenteerd aan een grotere groep bewoners. De plannen zijn voorgelegd aan fondsen voor financiering. In afwachting van de financiering hebben de nieuwe initiatiefnemers en vrijwilligers tijdens een tweetal tuindagen alvast wat voorbereidend werk uitgevoerd om de tuin klaar te maken voor de nieuwe plannen. Ondertussen is de Nieuwe Tuin volledig in handen van de bewoners. 

Initiatiefnemer | ontwikkelaar | begeleider:
Fréderique Kreeftenberg i.s.m. Wouter van Brakel

De ontwikkeling van Landgoed van Cool tot Terhave is mogelijk door financiële bijdragen van gemeente Rotterdam,  Woonbron, Vestia | Stadswonen en investering in natura van
Wouter van Brakel | Majeur Tentoonstellingen en Fréderique Kreeftenberg | In Transition agency.

COOLHAVENKADE

Coolhavenkade

Project Coolhavenkade is een particulier initiatief van Fréderique Kreeftenberg (stadssocioloog). In samenwerking met Gudrun Bosch (landschapsarchitect) is het project verder ontwikkeld. Het doel van het project was aan de hand van kleinschalige fysieke ingrepen de openbare ruimte ter hoogte van de kade van de Coolhaven in Rotterdam aantrekkelijker en leefbaarder te maken.
In navolging van gesprekken met bewoners, ondernemers, instellingen en gemeentelijke diensten is een plan ontwikkeld en uitgevoerd. De kade Coolhaven (zuidzijde) is circa 750m lang. Over de hele lengte zijn tien projectlocaties benoemd waar met de betreffende bewoners en ondernemers werd nagedacht over het ontwikkelen van een ontwerp. Uiteindelijk zijn 6 van de 10 locaties ontwikkeld. Op sommige locaties bleek het draagvlak te laag om te komen tot een ontwerp.

De looptijd voor de ontwikkeling van het project liep van begin 2010 tot 2012. In 2012 is het beheer en onderhoud van de opgeleverde elementen voortgezet. Afgesproken is dat de ontwikkelde projecten bij voldoende draagvlak een tijdelijke status zouden hebben tot eind 2015. Door verplicht onderhoud van de kade in 2015 zijn een aantal deelprojecten vroegtijdig geëindigd. Alleen de schildering viaduct Pieter de Hoochbrug resteert (CHK04). Oktober 2015 is de website www.coolhavenkade.nl en het facebookaccount Cool Havenkade opgeheven.

CHK00 Bomendoeken                                     CHK03 zitmeubel

CHK04 Viaduct Pieter de Hooch                 CHK05 Pot van planken

CHK06/07 Lange Rode Bank (23m)            CHK09 Folly 4 all - zitmeubel

                      ontwerp MVRDV

   

WATERAFVANG VOOR TUIN

Woensdag 27 mei 2020 ben ik begonnen met een waterproject. Ik wil het relatief schone water dat ik aan mijn keukenwasbak normaliter afvoer via het riool, een maand lang apart afvangen en gebruiken om de planten in mijn tuin levend te houden. De aanleiding is de aanhoudende droogte en daarmee het gebrek aan water in mijn tuin en als reservebron in mijn regenton.
Normaliter geef ik bij droogte mijn planten af en toe water door het regenwater dat ik opvang te gebruiken, maar door het uitblijven van regen en de aanhoudende droogte is mijn regenton ondertussen leeg.

Dit is niet het eerste jaar dat het langdurig erg warm is en er weinig regen valt. Het grondwaterpeil is in het hele land nog niet hersteld van de vorige droge zomers. De natuur en de oogsten van verschillende boeren hebben er al onder te leiden. Ik verwacht dat deze zomer de volgende op rij is.

Wellicht een goede aanleiding om ons huidige gebruik om ons schone en kostbare drinkwater te gebruiken om onze tuinen te besproeien aan te passen. Want onlogisch is het in mijn ogen wel, dat we zo slordig omgaan met zoiets kostbaars als schoon drinkwater en onze natuur. 

In eerste instantie voer ik dit project uit omdat ik geen water wil verspillen en me beter voel als ik actief nadenk en handel ten aanzien van mijn eigen watergebruik. Daarnaast wil ik graag laten zien dat het mogelijk anders kan. Dat als we als individu, huishouden of bedrijf een stap zetten, we door een goed voorbeeld te geven kunnen bijdragen aan een beter leefmilieu voor onszelf en de flora en fauna waar we van afhankelijk zijn.

Zorgvuldiger omgaan met onze grondstoffen is daar onderdeel van. Nu hebben we hier nog genoeg water, maar op andere plekken op de wereld is dat al anders. Als we in Nederland doorgaan op de weg die we nu bewandelen, gaan we mogelijk wel de schaarste voorbij en komen ook wij in de nabije toekomst uit bij een tekort.

De opzet van het project is vier weken lang mijn watervang aan mijn keukenwasbak te registreren, het water apart op te slaan, één keer per week naar mijn tuin af te voeren en mijn ervaringen op te tekenen. Elke week maak ik een korte podcast waarin ik mijn metingen, ervaringen, ideeën en acties vastleg.

Mijn naam is Fréderique Kreeftenberg, ik werk als stadssocioloog, bestier een eenpersoonshuishouden, beheer 75m2 tuin waarvan 30m2 beplant, en onderzoek op een praktische manier urgente maatschappelijke vraagstukken.

De podcasts zijn op dit moment niet beschikbaar!

Hieronder een volledige beschrijving van de resultaten en ervaringen per week.

(thuis)Schoolmaatje

Gisteravond tijdens het achtuurjournaal werd een gezin geïnterviewd in het kader van de vraag naar Coronaverlof. Een één ouder gezin. Het is een eenoudergezin met twee meisjes in de puberleeftijd en een vader die werkt als vrachtwagenchauffeur. Zijn werk gaat tijdens Corona gewoon door en is overdag niet thuis. Eén dochter kan naar school maar de andere dochter zit de hele dag alleen thuis. Ze belt regelmatig naar haar vader en ook haar oudere zus helpt haar. Ze belt om vragen te stellen of om te horen wanneer hij thuis komt. 

Er zijn geen opa’s en oma’s die kunnen oppassen of andere familieleden in de buurt die het gezin kunnen helpen. Op de vraag of hij gebruik zou maken van het Coronaverlof als het wordt aangeboden, zegt hij ja. Ook als dat betekent dat hij in inkomen achteruit gaat.

Vanochtend tijdens het ontbijt dacht ik aan al die andere mensen die bij het gezin in de buurt wonen, met of zonder kinderen die wel tijd hebben en kunnen helpen. Mensen die tijd hebben door Corona en er misschien we aan toe zijn om iets nuttigs te doen. Ze zouden zich kunnen aanbieden als (thuis)schoolmaatje. Telefonische (digitale) beschikbaarheid of werkelijk (veilig) fysiek bezoek overdag zodat er afleiding en ondersteuning wordt geboden.

Zes partijen geholpen. Het meisje krijgt de ondersteuning die ze nodig heeft. De druk op de vader en de zus verminderd. De vader kan gewoon doorwerken en verdiend zijn volledige salaris. De goede buur heeft extra tijdsbesteding en een gevoel te kunnen bijdragen aan zijn/haar eigen leven en de gemeenschap. De werkgever van de vader blij en de lokale banden worden versterkt.

Een oproep aan de gemeenschap via de gemeente, de school en of het lokale huis-aan-huisblad. De mensen regelen onderling de verbindingen en de manier waarop ze het regelen. De verantwoordelijke volwassenen (school en ouders) checken met enige regelmaat of alles verloopt zoals afgesproken.

19 januari 2021

Corona Games

 

Na het bericht dat er dit weekend honderden toeristen naar Limburg zijn afgereisd vanwege een beetje sneeuw, kwam het idee op om een door de overheid gestuurde prijsvraag uit te loven voor het ontwerpen van publieke CORONA GAMES. Spelletjes en routes die je veilig en volgens de regels kan doen. En dan dus qua faciliteiten worden ondersteund door de (lokale) overheid.

Bijvoorbeeld één op een rij op een plein of in een park met stippen op anderhalve meter. Elke stip heeft een cijfer en of een letter zoals bij een dam- en schaakbord. Camera op het plein en een project van het plein op vier plekken rondom het plein. Spel wordt gestreamd. Twee spelers loggen zich online in een spelen vier op een rij.
De spelers op het veld zijn pionnen en hebben hesjes aan in twee verschillende kleuren en een nummer. De online spelers moeten hun pionnen het veld insturen en naar de juiste plek leiden. De speelkleur die uiteindelijk wint – de vier op een rij - doen bij winst een vooraf ingestudeerd dansje voor 20 seconden en daarna doen alle spelers mee met het dansje. Het dansje kan thuis al worden geoefend en mee worden gedaan door de volgers via de online stream. Vrienden en familieleden niet naar buiten mogen, kunnen zo op afstand mee kijken.
Een beperkte hoeveelheid mensen mag op aangewezen plekken op locatie mee te dansen en juichen. En natuurlijk en beetje formele begeleiding om alles lekker en soepel te laten verlopen. Dit soort spelletjes zouden uitstekend kunnen worden gespeeld op grote stadspleinen, parken en in lege voetbalstadions. Locaties van het spel worden alleen meegedeeld aan vooraf geselecteerde pionnen en een aantal mensen langs de kant.

Of bijvoorbeeld bij mooi weer worden op mogelijke te verwachte verkeersknelpunten acuut via de mobiele telefoon en digitale routeborden een alternatieve route aangeboden met speurtochtopties. Er zijn diverse routeopties zodat alle rijders naar andere routes worden geleid. De een volgt bijvoorbeeld een (speur)tocht met wandeling en de ander een (speur)tocht met een drive-thru warm-choco en een snack optie. Locaties waar de choco met snack wordt aangeboden zijn bestaande horecalocaties die zijn gevestigd op de route. Ondernemers die zich hier vooraf voor hebben aangeboden en beschikbaar zijn op dat tijdstip en die dag in kunnen spelen op de vraag. Ze krijgen uiteraard en vergoeding voor beschikbaarheid en basisafname van de goederen.
Of onderweg zwaaien op de route bij een woonhuis die zich daarvoor heeft aangemeld (alleen op plekken met 30km per uur om het veilig te houden). Misschien nog nadenken over winstopties bij veilige deelname, bijvoorbeeld reizen met mondmasker en niet teveel mensen in de auto of juist door op de fiets of scooter te reizen.

Veilig vermaak dat afleid en hopelijk vrolijk maakt, én bekeuringen en overlast voorkomt. Ik bedenk dit nu terwijl ik dit schrijf dus dit kan honderd keer beter, leuker en inventiever. Voor iemand die computer games ontwerpt is dit een eitje lijkt me ; ).